De duinen

De Dunes Golf Course loopt door zandduinen op honderden meters van de kust van het Mornington Peninsula. De dichtstbijzijnde steden zijn Blairgowrie, Rosebud en Sorrento, die op het zuidelijkste puntje van het schiereiland liggen. Architect Tony Cashmore heeft een baan in kampioenschapsstijl gecreëerd die geschikt is voor openbaar spel. De baan is niet te lang, niet te smal en niet te moeilijk om de gemiddelde speler af te schrikken, maar toch aantrekkelijk genoeg voor spelers met een enkele handicap.

De twee negens van de baan liggen in een concentrische lus met de klok mee, dus de wind varieert aanzienlijk tijdens het spelen. De nadruk ligt op nieuwigheid en afwisseling, dus de baan vereist van golfers dat ze meerdere richtingsveranderingen maken, reageren op lieouts op de heuvels en afslaan naar de heuveltopgreen.

De par drieën zijn bijvoorbeeld erg verschillend van elkaar: de 124 meter 3de is erg gevoelig voor de bries en kijkt uit op een lange niervormige green die aanzienlijk naar achteren helt; de 6de is een erg lange fairway die bergafwaarts loopt waar de beste strategie kan zijn om kort te landen; de 160 meter 13de vereist precisieschoten om te stabiliseren op een vrij smal en gebunkerd oppervlak met een aanzienlijke voorwaartse helling; en tot slot vereist de 179 meter 13de een erg goed aanvalsschot op een vrij smal en gebunkerd oppervlak met een aanzienlijke voorwaartse helling. De 160 meter lange 13e vereist precisieschoten om het vrij smalle en gebunkerde oppervlak met een uitgesproken voorwaartse helling vast te houden; en tot slot belichaamt de 179 meter lange 17e de essentie van de Sand Belt, een verhoogde, complexe, met bunkers doorzeefde greenstructuur die hard in de heersende bries moet worden geslagen.